milli edebiyat dönemi ne demek?

Millî Edebiyat Dönemi

Millî Edebiyat, Türk edebiyatında 1911 ile 1923 yılları arasındaki dönemi kapsayan ve Türkçülük düşüncesinin etkisiyle şekillenen bir edebiyat akımıdır. Bu dönem, II. Meşrutiyet'in ilanıyla başlayan siyasi ve sosyal değişimlerin bir yansıması olarak ortaya çıkmıştır.

Temel Özellikleri:

• Dil: Sadeleşme hareketi ön plandadır. Amaç, halkın anlayabileceği bir dille yazmaktır. Arapça ve Farsça kelime ve tamlamalardan kaçınılmış, İstanbul Türkçesi yazı dili olarak kabul edilmiştir.
• Konu: Millî konular işlenir. Türk tarihi, Türk kültürü, Anadolu ve Anadolu insanının sorunları, vatan sevgisi, kahramanlık gibi temalar öne çıkar.
• Edebi Türler: Hikaye, roman, şiir ve tiyatro gibi türlerde eserler verilmiştir. Hikaye ve roman, Anadolu'yu ve Anadolu insanını anlatmak için önemli araçlar olarak kullanılmıştır.
• Etkileri: Türkçülük akımının yanı sıra, II. Meşrutiyet dönemi siyasi ve sosyal olayları da Millî Edebiyat'ı etkilemiştir.
• Sanat Anlayışı: "Sanat, toplum içindir" anlayışı benimsenmiştir. Eserler, toplumu eğitmek, bilinçlendirmek ve millî duyguları güçlendirmek amacıyla yazılmıştır.
• Önemli Temsilciler: Ömer Seyfettin, Ziya Gökalp, Mehmet Emin Yurdakul, Halide Edip Adıvar, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Refik Halit Karay bu dönemin önde gelen isimlerindendir.
• Sonuç: Millî Edebiyat, Cumhuriyet dönemi edebiyatı'nın temelini oluşturmuştur. Dilin sadeleşmesi, millî konuların işlenmesi ve "sanat toplum içindir" anlayışı, Cumhuriyet dönemi edebiyatında da devam etmiştir.